سنسورهای کیسه هوا

سنسورهای کیسه هوا

ایمنی خودرو از روزگار ابتدایی ساخت اتومبیل تا امروز، مسیری طولانی و شگفت‌انگیز را طی کرده‌است. با پیشرفت فناوری، توجه خودروسازان و مهندسان ایمنی به این نکته جلب شده که برای حفظ جان سرنشینان در لحظه حادثه و تصادف، باید تجهیزات هوشمندی وجود داشته باشد که ضمن تشخیص سریع وضعیت بحرانی، به‌صورت آنی اقدام به محافظت فیزیکی از افراد کند. یکی از شاهکارهای این مسیر، سیستم کیسه هوا یا ایربگ و در رأس آن سنسور یا حسگر کیسه هوا است که به عنوان چشم و گوش این سیستم عمل می‌کند. در این مقاله، با جزئیات و نگاهی تخصصی به معرفی، تاریخچه، ساختار، عملکرد، انواع، ویژگی‌ها، محل نصب، نکات نگهداری، نشانه‌ها و عوامل خرابی، و همچنین روش‌های تعمیر و تعویض حسگر کیسه هوا می‌پردازیم.

تعریف و وظیفه سنسور کیسه هوا

سنسور کیسه هوا (Airbag Sensor) یک قطعه الکترونیکی یا الکترومکانیکی است که شدت، جهت و نحوه وقوع ضربه یا تصادف را شناسایی کرده و طی چند هزارم ثانیه اطلاعات را به ماژول مرکزی مدیریت ایربگ انتقال می‌دهد. این سنسور وظیفه دارد فرق بین ضربه‌های معمولی روزمره (مثلاً عبور از دست انداز یا سوراخ جاده) و تصادف جدی را مشخص کند تا فقط در شرایط واقعا بحرانی، کیسه هوا فعال شود.

از سنسورهای کیسه هوا برای سنجش این موارد استفاده می‌شود:

  • تشخیص توقف ناگهانی خودرو
  • تعیین جهت ضربه (جلو، کنار یا حتی عقب)
  • میزان شدت تصادف و امکان آسیب به سرنشینان

اهمیت این سنسورها چنان است که حتی تأخیر چند میلی‌ثانیه‌ای در فعال‌شدن کیسه هوا، می‌تواند منجر به آسیب یا مرگ سرنشین شود، و همین موضوع حساسیت و اهمیت قطعه را دوچندان می‌کند.

تاریخچه‌ی سنسور کیسه هوا

پیشرفت‌های مهم جهان خودرو در زمینه ایمنی را بدون ذکر نام ایربگ و سنسورهای مرتبط نمی‌توان توضیح داد. اولین ایده‌های استفاده از ایربگ به دهه ۱۹۵۰ برمی‌گردد اما اوج تجاری‌سازی و پیاده‌سازی آن‌ها از دهه ۱۹۷۰ با ورود بزرگانی چون مرسدس بنز و اعلام استفاده از “Air Cushion Restraint” یا سیستم مهار کیسه هوا شروع شد. سنسورهای اولیه، ساده و مکانیکی بودند و عملاً با یک پین و فنر در صورت ضربه شدید، مسیر الکتریکی فعال می‌کردند.

در دهه ۹۰ با گسترش الکترونیک صنعتی و پردازنده‌های پرسرعت، نسل جدید سنسورهای شتاب با دقت بالا طراحی و سیستم ایربگ به ابزار اصلی ایمنی خودرو تبدیل شد؛ تا جایی که امروزه در هر خودرو چندین سنسور (شتاب، ضربه، فشار، وضعیت سرنشین) برای پوشش کامل هر زاویه خطر نصب می‌شود.

عملکرد و نحوه کار

فرایند فعال‌سازی کیسه هوا توسط سنسور ایربگ شامل چند مرحله اصلی است:

۱. ردیابی و تحلیل وضعیت حرکت:

سنسورهای شتاب سنجی، تغییرات بسیار ناگهانی سرعت و شتاب (دسلراسیون) را ثبت می‌کنند. کاهش سرعت از یک مقدار استاندارد معین (مثلاً ۲۰ کیلومتر در ساعت در زیر ۴۰ میلی‌ثانیه!) یک سیگنال خطر را فعال می‌کند.

۲. تشخیص نوع و زاویه ضربه:

سنسورها می‌توانند بفهمند ضربه از کدام طرف (جلو، کنار یا حتی عقب) وارد شده‌است. برای این کار، ایربگ‌های مختلف (فرمان، داشبورد، جانبی، پرده‌ای) هرکدام سنسور مجزای مخصوص دارند.

۳. ارسال فرمان به یونیت مرکزی ایربگ (ACU):

اگر شرایط لازم برقرار باشد، همه سنسورهای فعال شده پیام به یونیت مرکزی می‌فرستند. ACU این داده‌ها را بررسی کرده و تصمیم‌گیری نهایی مبنی بر فعال‌سازی یکی یا چند ایربگ انجام می‌دهد.

۴. عملکرد چاشنی ایربگ:

پس از تأیید خطر توسط واحد ACU، چاشنی مخصوص (Inflator) با الکتریسته فعال شده و ترکیب شیمیایی داخل آن را مشتعل می‌کند و گاز تولید شده باعث پر شدن ناگهانی کیسه می‌شود تا ضربه به سرنشین به حداقل برسد.

انواع سنسور کیسه هوا

در بیشتر خودروها، برای هر نقطه از ایربگ، سنسور مخصوص نصب می‌شود و انواع متنوعی دارد:

الف) سنسور شتاب (Accelerometer)

  • اصلی‌ترین و حساس‌ترین سنسور
  • قرارگیری: در یونیت مرکزی، زیر کنسول میانی
  • عملکرد: تعیین شدت و زاویه شتاب/دسلراسیون خودرو

ب) سنسور ضربه (Impact/Crash Sensor)

  • قرارگیری: بر روی شاسی جلو یا کناره‌ها (ستون های A/B یا نزدیک سپر)
  • عملکرد: شناسایی ضربه فیزیکی و انتقال فرمان فعال‌سازی به ACU

ج) سنسور فشار (Pressure Sensor)

  • مخصوص ایربگ‌های جانبی پرده‌ای
  • قرارگیری: داخل فضای درب‌ها و ستون وسط یا کنار
  • عملکرد: در تصادف‌های جانبی، تغییر ناگهانی فشار هوا را در فضای داخلی بدنه شناسایی می‌کند.

د) سنسورهای تشخیص حضور و وزن سرنشین (Occupancy/Weight Sensor)

  • قرارگیری: زیر صندلی جلو
  • عملکرد: اگر کودک یا صندلی خالی باشد، فعال‌سازی ایربگ غیرفعال می‌شود تا ایمنی رعایت شود.

هـ) سنسور مکانیکی قدیمی

  • رده خارج شده، اما در بعضی خودروهای قدیمی با فنر/وزنه کار می‌کنند (مدار قطع و وصل).

محل نصب سنسورهای کیسه هوا

محل نصب هر نوع سنسور، به نحوه عملکرد ایربگ مربوط است:

  • یونیت اصلی و شتابسنج‌ها: زیر کنسول میانی، میان صندلی‌ها
  • سنسور ضربه جلو: پشت سپر خودرو، شاسی پایه رادیاتور یا تیر جلو
  • سنسور ضربه جانبی: ستون‌های A/B/C یا درب‌های جلو و عقب
  • سنسور فشار: درب‌های جانبی یا روی قوس داخلی در، ستون گزینه دوم
  • سنسور صندلی: در زیر یا داخل کفی صندلی سرنشین جلو

این چیدمان باعث می‌شود خودرو از تمامی زوایا، ورود شدید ضربه را در کم‌ترین زمان ممکن تشخیص دهد.

جنس و ساختار سنسورها

حسگرهای کیسه هوا از ترکیب مواد مقاوم ساخته می‌شوند، زیرا باید در بدترین شرایط محیطی به‌درستی عمل کنند:

  • بدنه از پلاستیک فشرده، آلیاژ آلومینیوم یا فولاد ضدزنگ
  • اجزای حساس داخلی (کریستال پیزوالکتریک، بوردهای میکروالکترونیک و آی‌سی)
  • روکش و کانکتورهای ضدآب و ضد گردوغبار
  • سوکت‌ها و کابل‌های اتصال با روکش مخصوص مقاوم به حرارت و خوردگی

قطعات مرتبط با سنسور کیسه هوا

سیستم کیسه هوا تنها به سنسور محدود نمی‌شود و اجزای مرتبط مهمی دارد:

  • یونیت مرکزی کنترل ایربگ (Airbag Control Unit)
  • اینفلاتور یا چاشنی (Inflator/Actuator)
  • کیسه هوا (Airbag) و محفظه نگهدارنده آن
  • سیم‌کشی مخصوص و سوکت‌های ایمنی
  • مبدل‌های ارتباطی مثل Clock Spring برای چرخاندن فرمان بی‌وقفه
  • سنسور وزن و حضور سرنشین
  • سامانه کمربند ایمنی با پیش‌کشنده‌های هوشمند

برای خرید بهترین قطعات جلو بندی اینجا کلیک کنید

علائم خرابی سنسور کیسه هوا

نشانه‌های خرابی می‌تواند کاملاً محسوس، یا فقط روی دیاگ ظاهر شود. از جمله:

  1. روشن ماندن چراغ ایربگ روی صفحه آمپر
  2. ثبت کد خطا (کدهای B0xxx یا مشابه) در تست دیاگ
  3. عدم عملکرد ایربگ در تست یا حتی تصادف واقعی
  4. پیغام خطا روی صفحه نمایش برخی خودروها (مانند SRS Airbag Fault)
  5. قطع و وصل شدن مکرر برق یا فعالیت تصادفی ایربگ
  6. خطاهای سیم‌کشی یا قطعی سوکت‌ها

دلایل و عوامل خرابی سنسور کیسه هوا

  • تصادف یا ضربه قبلی که سیستم را وارد مدار عمل کرده یا شوک به اجزا وارد شده باشد
  • نفوذ آب، گرد و غبار یا رطوبت، به‌ویژه در شاسی یا کف خودرو
  • خرابی تدریجی قطعات الکترونیکی و اکسیداسیون مدار داخلی سنسور
  • قطع یا شل شدن سوکت اتصال در اثر لرزش‌های طولانی مدت
  • آسیب‌های وارده توسط حیوانات جونده یا خوردگی سیم‌ها
  • نصب نامناسب قطعات پس از تعمیر یا تعویض بدنه
  • برش اشتباهی کابل‌ها هنگام تعویض سایر اجزا

طول عمر و شرایط تعویض سنسور کیسه هوا

سنسورهای ایربگ همانند سایر قطعات الکترونیکی تحت تاثیر شرایط محیطی دچار استهلاک می‌شوند:

  • عمر مفید: به طور معمول ۱۰ تا ۱۵ سال
  • لزوم تعویض: بعد از تصادف، یا بروز خطای دائمی
  • توصیه: در خودروهای قدیمی، بازرسی دوره‌ای سنسور و کل سیستم ایربگ جزو سرویس‌های ضروری است.

نکات نگهداری و توصیه‌های فنی

  • همیشه سیستم کیسه هوا را توسط دیاگ تخصصی کنترل کنید
  • به هیچ وجه سنسور یا سیم‌های آن را دستکاری نکنید؛ به‌خصوص با برق متصل
  • پس از هر تصادف یا بازشدن ایربگ، کل مجموعه بررسی شود (گاهی سنسور بدون باز شدن ایربگ نیز آسیب می‌بیند)
  • سوکت‌ها و سیم‌کشی را از نظر زنگ‌زدگی یا شل بودن چک کنید
  • اگر خودرو طولانی‌مدت زیر باران یا برف پارک شده، زیر خودرو را حتماً چک کنید

قابلیت تعمیر و محدودیت‌ها

  • عمدتاً سنسورهای کیسه هوا قابلیت تعمیر ندارند و خراب شوند، باید تعویض گردند.
  • تعمیرات سیم‌کشی یا سوکت اگر قطع باشند در بعضی موارد امکان پذیر است.
  • تعمیرات داخلی سنسور اصولاً امکان پذیر نبوده و حتی خطرناک هم هست، زیرا تست و ارزیابی حساسیت مورد نیاز فقط با تجهیزات کارخانه سازنده ممکن است.

روش تعویض سنسور کیسه هوا

مراحل تعویض استاندارد:

  1. قطع کامل برق با جدا کردن سر منفی باتری (مدت ۱۰-۱۵ دقیقه)
  2. باز کردن قطعات پوشاننده (سپر، کاور کنسول، روکش درب یا ستون‌ها بسته به محل سنسور)
  3. بیرون کشیدن سوکت با فشار ایمن (بدون آسیب زدن به خار)
  4. باز کردن پیچ‌های نگهدارنده با ابزار استاندارد
  5. نصب سنسور کاملاً جدید و اورجینال، اتصال سوکت
  6. تست سیستم با دیاگ و پاک کردن کد خطا
  7. نصب قطعات پوشاننده و روشن کردن خودرو

توصیه مهم:

در موارد تخصصی، با توجه به نوع خودرو، از دفترچه راهنما یا دیاگرام‌های مهندسی بهره‌ ببرید و همیشه تعویض را به فرد دارای تخصص مناسب بسپارید.

خطاهای رایج در دیاگ و راهکارها

  • کدهای معروف: B0100 ، B0051 ، B0020 و …
  • اگر خطا قابل پاک شدن نبود، معمولا سنسور آسیب دیده‌است و باید تعویض گردد.
  • پس از نصب سنسور جدید، خطا می‌بایست کاملاً پاک شود – در غیر این صورت احتمال معیوب بودن قطعه جدید یا مشکل در سیم‌کشی وجود دارد.

جمع‌بندی نهایی

ایمنی خودرو در گرو عملکرد بی‌نقص سیستم ایربگ و سنسورهای آن است. سنسورهای هوشمند امروزی می‌توانند در چند میلی‌ثانیه شرایط تصادف را تشخیص داده و جان سرنشینان را نجات دهند. تعمیر و نگهداری این سامانه باید طبق استانداردهای فنی و با قطعات اصل باشد تا خطری متوجه سرنشینان نشود. توجه به نکات نگهداری دوره‌ای و مراجعه به تعمیرگاه تخصصی ایربگ بهترین تضمین برای عملکرد صحیح و مطمئن سنسورهای کیسه هوا و سیستم ایربگ است.